سلستین در ایران به طلا تبدیل شد

سلستیت، همچنین به عنوان “سلستین” شناخته می شود سلستین در ایران نوعی ماده معدنی سولفات استرانسیم است که به طور طبیعی در داخل ژئودهای خاصی وجود دارد .

یک تشکیل ثانویه در سنگ های آتشفشانی و رسوبی این کریستال به طور مشخص شکننده است زیرا در خرده های منشوری ریز تشکیل می شود که معمولاً رنگی شفاف دارند.

سنگ آبی کمرنگ کسانی را که به دنبال ارتباط عمیق تری با صفحه روحانی هستند به مدار خود می کشاند.

بیشتر سلستیت که امروزه فروخته می شود در جزیره ماداگاسکار استخراج می شود سنگ‌هایی که از اینجا منشا می‌گیرند عموماً رنگ پریده‌تر از سایر گونه‌هایی هستند که می‌توانند به رنگ سبز، خاکستری یا زرد تمایل داشته باشند.

سنگ

بلورهای سلستین در برخی از ژئودها یافت می شوند. بزرگترین ژئود شناخته شده جهان، یک ژئود آسمانی با قطر 35 فوت در عریض ترین نقطه آن، در نزدیکی روستای Put-in-Bay، اوهایو، در جزیره باس جنوبی در دریاچه ایری واقع شده است.

این ژئود به یک غار مشاهده به نام Crystal Cave تبدیل شده است که کریستال هایی که زمانی کف ژئود را تشکیل می دادند حذف شده است.

این ژئود دارای کریستال های سلستین به عرض 18 اینچ (46 سانتی متر) است که تخمین زده می شود هر کدام تا 300 پوند (140 کیلوگرم) وزن داشته باشند.

تصور می شود که ژئودهای سلستین با جایگزینی گره های آلاباستری متشکل از سولفات کلسیم گچ یا انیدریت تشکیل می شوند. سولفات کلسیم کمی محلول است، اما سولفات استرانسیم عمدتا نامحلول است.

محلول‌های حاوی استرانسیوم که با گره‌های سولفات کلسیم تماس پیدا می‌کنند، کلسیم را حل می‌کنند و حفره‌ای ایجاد می‌کنند. استرانسیوم بلافاصله به صورت سلستین رسوب می‌کند و کریستال‌ها به داخل حفره تازه تشکیل‌شده رشد می‌کنند.

سلستینن ماده معدنی در سراسر جهان، معمولاً در مقادیر کم یافت می شود. نمونه های کریستال آبی کم رنگ در ماداگاسکار یافت می شود.

انواع سفید و نارنجی نیز در Yate، بریستول، انگلستان، جایی که تا آوریل 1991 برای مقاصد تجاری استخراج می شد، رخ داد.

اسکلت تک یاخته آکانتارا از سلستین ساخته شده است، برخلاف سایر رادیولارها که از سیلیس ساخته شده اند.

در رسوبات دریایی کربناته، انحلال دفن یک مکانیسم شناخته شده بارش سلستین است گاهی اوقات از آن به عنوان سنگ قیمتی استفاده می شود.