بارکدهای ماتریسی یا دوبعدی می توانند اطلاعات اضافی از جمله کمیت، تصاویر و آدرس های وب سایت را ذخیره کنند. یک بارکد دو بعدی می تواند این اطلاعات را بدون اتصال به پایگاه داده ارائه دهد.
استفاده های رایج از بارکدهای دوبعدی کدهای QR هستند که ممکن است کاربران را به یک وب سایت خاص هدایت کند یا به عنوان کارت پرواز دیجیتال عمل کند. آنها همچنین به طور فزاینده ای در محیط های تولیدی با ارزش بالا که نیاز به ردیابی دقیق قطعات و محصولات، مانند تجهیزات پزشکی و دارویی دارند، رایج شده اند.
در حالی که بارکدهای 1 بعدی فقط دارای بارکد خوان خطوط افقی یا عمودی هستند، نسخه های دو بعدی می توانند هر دو را همراه با اشکال و الگوهای دیگر داشته باشند. این به بارکدهای دوبعدی اجازه می دهد تا 2000 کاراکتر را در خود جای دهند در حالی که 80 کاراکتر با کدهای 1 بعدی وجود دارد.
علاوه بر این، طیف گستردهای از اسکنرها میتوانند بارکدهای خطی را بخوانند، در حالی که بارکدهای دوبعدی به اسکنرها یا گوشیهای هوشمند پیشرفتهتری نیاز دارند.
در نهایت، بارکدهای ماتریسی می توانند آرکوپال ردپای فیزیکی کوچک تری نسبت به بارکدهای خطی داشته باشند، بنابراین اغلب برای اقلام کوچک با کمترین فضای برای بارکد ایده آل هستند.
- منابع:
- تبلیغات: