سازندگان مبلمان آمریکایی گاهی اوقات نسخه های ساده شده سبک های انگلیسی را از اواخر قرن هفدهم اقتباس می کردند. صندلی‌های صندلی طبی گیمینگ ویندزور در اواخر قرن هجدهم محبوبیت خاصی داشتند.
و نسبت به انگلستان توسعه یافتند.جنبش نئوکلاسیک در دهه 1760 منجر به بازگشت به خطوط مستقیم اما ظریف تر شد و انگلستان و فرانسه مد را برای اروپا تنظیم کردند.
باریک شدن مستقیم و پاهای نی و پشت های مربعی، بیضی یا سپر شکل این حالت بود. ظریف‌ترین صندلی‌های انگلیسی دوره سلطنت و صندلی‌های فرانسوی دوره امپراتوری، پایه‌های شمشیری را از کلیسموس یونانی تطبیق دادند.
صندلی های فرانسوی پس از انقلاب 1789 بسیار ساده تر و سخت تر بودند. انگلستان و فرانسه در بیشتر قرن نوزدهم بر مدهای صندلی تسلط داشتند، اما سبک‌ها عمدتاً اقتباسی از مدل‌های دوره‌های قبل بودند.
پس از جنگ جهانی اول، معمار و طراح، مارسل بروئر، اولین صندلی فولادی لوله‌ای شکل را توسعه داد، یک فرم کنسولی با قاب ساخته شده از یک نوار لوله‌ای پیوسته.
صندلی 1929 لودویگ میس ون در روه بارسلونا، با تکیه گاه های فولادی خمیده ملایم و روکش چرمی دکمه دار، یک کلاسیک مدرن است.
لوکوربوزیه، معمار سوئیسی‌الاصل، مانند فین آلوار آلتو، صندلی‌های چوب خمیده چند لایه را آزمایش کرد.
فرم‌های قالب‌گیری شده توسط آمریکایی‌ها Charles Eames و Ray Eames و Finn Eero Saarinen به کل صندلی‌ها در هر دو تخته سه لا و پلاستیک گسترش یافت.
از جمله پیشرفت‌های اواخر قرن بیستم می‌توان به صندلی کیسه‌ای و یک صندلی پلاستیکی بادی اشاره کرد. به صندلی نردبانی نیز مراجعه کنید.
در حالی که پشتیبان صندلی صندلی در طرف دیگر صفحه است، سخنان شخصی که روانشناسی صندلی راحتی را تمرین می کند ممکن است تأثیر مهم تری داشته باشد.
علاوه بر این، آنها به طور بالقوه می توانند تأثیر مخربی بر روی فرد گیرنده داشته باشند.
